Hardlooproute (6,5 km) langs kunst in Corpus den Hoorn.

Het eerste werk op de route is de bakstenen wandsculptuur Vissen die is aangebracht op de buitenmuur van het schoolgebouw rechts. De vissen zijn vervaardigd van donkerrode bakstenen die tegen de lichtgekleurde achtergrond sterk afsteken. Ze krijgen reliëf doordat niet alle bakstenen even diep in de muur gemetseld zijn. 

Voor het kunstwerk KAPKAR liet kunstenaar Frank Havermans zich inspireren door de verschillende passanten van deze groene plek aan de Hoornsedijk. Hij wil bewoners, maar ook hardlopers en wandelaars op dit pad, even tot stilstand brengen en toevallige ontmoetingen mogelijk maken. 

Voor dit beeld moet je even de Hoornsedijk verlaten. Bij het woonzorgcentrum aan de Henri Dunantlaan staat een beeld van Klaas van Dijk, dat als een baken vier meter de hoogte in reikt. Wat vooral het oog springt, is de inbuiging in één van de twee delen. Die zorgt er namelijk voor dat de vloeiende vorm van het Teken wat wordt doorbroken. 

Voor dit beeld moet je even uitwijken naar de ingang van Maartenshof. Drie staande poten van messing dragen schijnbaar moeiteloos een zware granieten schaal. Hiermee verbeeldt Bartelds de toewijding en de respectvolle zorg en aandacht van de medewerkers voor de bewoners van Maartenshof.

Kasco staat in een kunstmatig ‘moeras’ dat herinnert aan het oorspronkelijke natte veenweide landschap. Het was de bedoeling dat het kunstwerk langzaam overwoekerd zou worden door oprukkende rietkragen, elzen en wilgen. De grond bleek echter anders van samenstelling te zijn dan destijds werd gedacht. Daardoor heeft zich geen moerasbegroeiing kunnen ontwikkelen en staat het kunstwerk – dat lijkt op een soort glasloze kas – er nog net zo ‘strak’ bij als in het begin.

Op het eiland het Nonnengat in het Hoornsemeer staat ruimtelijk werk van Auke de Vries. Het zijn twee sculpturen van 9 en 11 meter hoog, met allebei een betonnen voetstuk als basis. Daarbovenop staan stalen elementen die als twee getekende lijnen de lucht in reiken, eindigend in een soort ruitvorm. Het werk was wegens herinrichting van het gebied tijdelijk weggehaald, maar sinds mei 2022 is het, gerestaureerd en wel, weer te zien, op deze plek langs het water met uitzicht op hotelrestaurant Meerwold. Auke de Vries (Bergum, 1937) geniet in binnen- en buitenland bekendheid met zijn werk in de openbare ruimte, dat onder meer in Barcelona, Berlijn en Rotterdam te vinden is.

Hier kun je even bijkomen. De Bank uit 1983 is uit één brok marmer gehouwen. Door zijn min of meer ronde afwerking krijgt de bank iets comfortabels en nodigt uit om op te gaan zitten of liggen. De rondingen en het ongelijke zitvlak - van het lager en hoger deel – geven de bank een menselijk vorm. Alsof de kunstenaar een liggende figuur in de stenen bank laat rusten. 

De Vuistbijl uit 1983 is een tweeënhalf meter hoog kunstwerk dat op een verhoogd grasveld staat. Bij het maken van het werk liet de kunstenaar zich inspireren door prehistorische vuistbijlen. 

Vanaf hier kun je ook het laatste punt op de route al zien: de Gate Tower Clio. Wil je nog wat extra meters maken, ren dan door naar dit werk. Volg het fietspad (Hoornsepad) verder langs het water en sla vervolgens linksaf. Je belandt nu weer op de Hoornsedijk en kunt deze verder volgen naar de electriciteitsmast. 

De zeven metalen 'vlammen' op deze elektriciteitsmast vormen de cyclus van de week. Op de eerste dag van de week wordt een vlam aangelicht en elke dag komt er een bij. De vlammen staan symbool voor de gasbodemschat in Groningen. 

Het kunstwerk is ontworpen door Kurt W. Forster. Het is een van de tien stadsmarkeringen die in 1990 rond Groningen zijn geplaatst onder regie van de bekende architect Daniel Libeskind. 

Ren nu via de Hoornsedijk terug naar het beginpunt van de route.