"Op het eerste gezicht zou je het niet zeggen, maar het werk van Wouter Nijland (1980) is afhankelijk van toeval. Letterlijk. Net als het dagelijks leven, zijn belangrijkste inspiratiebron. De kunstenaar bepaalt alleen de voorwaarden van zijn schilderijen, zoals formaat en vlakverdeling. Daarna laat hij het allemaal aan het toeval over.

De gradenhoek van een lijn? Een emmer vol knikkers genummerd van 1 tot 360 beslist. Wordt een vlak gekleurd? Een worp met een muntje zal de vraag beantwoorden met 'ja' of 'nee'. En als het 'ja' is, moet worden besloten of het met horizontale of verticale penseelstreken wordt ingevuld. Opnieuw beslist de munt.