Naar inhoud

Hier een cookie tekst met verwijzing naar de cookies pagina.

Bernoulliplein

Het Bernoulliplein is een ‘groen plein’ aan de Korreweg in het noordoosten van de stad Groningen. Het gebied maakte deel uit van de stadsuitbreiding die op gang kwam na het slechten van de stadswallen in 1878. Het plan voor de Korrewegwijk werd in 1906 door de toenmalige directeur van Gemeentewerken, Ir. J.A. Mulock Houwer, getekend. De realisatie van het Bernoulliplein begon in 1924 en duurde tot 1929, waarbij door zowel woningbouwverenigingen als door particulieren werd geïnvesteerd.

Het terrein dat nu het Bernoulliplein is, was tot die tijd in gebruik geweest voor sportevenementen, markten en volksfeesten. In het plan van Mulock Houwer was het veld als een ruime open plek tussen de bebouwing opgenomen. Om het plein kwamen vier woningcomplexen te staan, met ervoor twee lange stroken royale perken met struiken. Verder bleef er voldoende ruimte over om te bewegen, te spelen en te sporten. Daarvoor werd centraal op het plein een verlaagd groen gazon aangelegd. Aan de kant van de Korreweg bakenden lindebomen het groen af. Een deel van de monumentale bomen staat er nog. De overige oorspronkelijke boomaanplant van Italiaanse populieren en iepen is vanwege ziekte en ouderdom ondertussen vervangen. Aan beide zijden van het gazon werden perken aangeplant, met in het midden twee siervazen – grote bloembakken eigenlijk – op sokkels. Het gehele plein was symmetrisch aangelegd. Sinds 1983 sieren beweegbare reuzenbollen van metaal het groene veld, een kunstwerk van René de Boer.

De bebouwing aan het Bernoulliplein is ontworpen door architect J.A. Boer in de stijl van de Amsterdamse School met invloeden van de Nieuwe Zakelijkheid. Midden over het plein is een zichtlijn op de voormalige MTS/Nijverheidsschool aan de Petrus Driessenstraat gerealiseerd. Het scholencomplex is ontworpen door J.G. Wiebenga en L.C. van der Vlugt. Het moderne gebouw van staal, gewapend beton en glas contrasteert hevig met de bakstenen woningen van Boer. Het neemt als exponent van het Nieuwe Bouwen in Nederland een bijzondere plaats in de nationale architectuurgeschiedenis in.