Hier een cookie tekst met verwijzing naar de cookies pagina.
Compleet zwarte pagina’s, zoals bekend striptekenaar Barbara Stok weleens maakte, of pagina's met alleen tekst of beeld. In strips zijn eigenlijk geen regels. In de woorden van Aimée Terburg: ,,Experimenteer!” Dus dat ga ik doen! En wel tijdens de workshop striptekenen in het Groninger Museum. Benieuwd!
Barbara tekende naar aanleiding van het Werkmanjaar een strip over Groninger drukkunstenaar H.N. Werkman.
In het boek De Omslag beschrijft ze het moment dat Werkman besloot zich volledig op de kunst te richten, nadat zijn drukkerij failliet ging.
Daarnaast maakte Barbara veel autobiografisch werk. Haar strips zijn niet alleen gebundeld in boeken, maar werden ook gepubliceerd in verschillende kranten, zoals het NRC Handelsblad.
Vandaag maken wij onze eigen autobiografische strip, met als thema: De Omslag. We krijgen les van Aimée Terburg (kunstenaar, groot stripliefhebber en prachtig verhalenverteller). Barbara en Aimée zijn goede vriendinnen. Aimée geeft les, omdat Barbara ,,dat niet kan'', vertelt het stripduo. En ondanks dat er eigenlijk geen regels zijn, valt er nog genoeg te leren.
,,Tijdens het tekenen moet je loslaten of het een succes gaat worden", vertelt Barbara. Dit is de enige manier om autobiografisch werk te maken. ,,Wanneer je tekent moet je niet denken aan de mensen die het straks lezen, en wat zij ervan vinden, anders werkt het niet."
Barbara is niet bang om zichzelf bloot te geven, soms letterlijk, althans in stripvorm. Barbara: ,,Als een strip uitkomt, waarschuw ik mijn ouders dat ze pagina 27 tot 37 moeten overslaan."
Nu is het mijn beurt om mezelf bloot te geven, in mijn geval iets minder letterlijk. Ik duik diep in mijn psyche en kies de meest rauwe omslag in mijn leven die ik kan bedenken. Mijn strip zal alles hebben: ontslag, depressie, de Belastingdienst, maar een gelukkig einde, zoals dat bij Barbara ook vaak is.
,,Zijn de woorden gedachten of gesproken?", is de volgende keuze die Aimée ons voorlegt. ,,Eigenlijk is striptekenen een hogere kunstvorm dan bijvoorbeeld film", vertelt ze overtuigd. In strips wordt niet alleen gebruik gemaakt van beeld en tekst, maar er wordt in de tekst ook nog onderscheid gemaakt tussen denken en spreken. Je kunt zien wat alle personages denken en zo het verhaal vanuit verschillende perspectieven lezen. Zelf ben ik als journalist en tekstschrijver, tijdens het striptekenen een beelddenker gebleken. Je zal jezelf nog verrassen!
,,Vraag vervolgens aan de persoon naast je, om zijn beste striphoofd op te zetten”, zegt Aimée.
,,Dat vraagt Barbara mij ook regelmatig." Kleine trekjes zeggen namelijk heel veel. ,,Hoe kijk jij als je nadenkt?", vraagt ze wanneer een deelnemer vastloopt. Ik trek mijn meest bedenkelijke gezicht, en ja hoor: ,,Dat is het!", zegt Aimee: ,,Pupillen schuin omhoog; zo kijk je als je nadenkt!"
En met alle pupillen op de juiste plek sluiten we de workshop af. Alle facetten van Barbara’s strips zijn terug te zien op onze A4-tjes. Van grappige en zeer herkenbare dilemma’s over het inpakken
voor een fietsvakantie, tot heftige omslagen, bijvoorbeeld wanneer het krijgen van kinderen niet mogelijk blijkt.
Onder de indruk van wat ik en mijn mededeelnemers in een uurtje op papieren
hebben gezet, aanschouw ik hun werk. Toch hou ik het voorlopig zelf nog even bij therapeutisch
striptekenen.
Ongepubliceerd dus.
Tekst: Meike Leurs