Hier een cookie tekst met verwijzing naar de cookies pagina.
Op een binnenmuur van bijna 200m2 in Kunstpunt Groningen heeft kunstenaar Beth Wong vrij spel om te experimenteren. Een unieke kans, want niet vaak hebben kunstenaars de mogelijkheid vrij te experimenteren op groot formaat. Toch vereist het werken in de publieke ruimte, zoals kunst op gevels, pleinen en parkeergarages enige oefening. Beth vertelt wat het project The Wall voor haar betekent.
Ik heb verschillende opties verkend om mijn artistieke carrière en doel te ondersteunen. Ik kwam deze kans tegen en die intrigeerde me omdat het mij aanspoorde om onbekende artistieke terreinen te verkennen. Ondanks dat mijn aanmelding voor een eerdere editie van The Wall geen succes was, heb ik het met een nieuw plan nog een keer geprobeerd voor The Wall #4.
Ik ben bezig met artistiek onderzoek om te verkennen hoe ik rust en genuanceerde verhalen kan overbrengen door middel van kunst op monumentale schaal. Het oorspronkelijke plan was om mijn eerdere werk uit 2023 "Flying Moustache" opnieuw te maken. Het schilderij was geïnspireerd op vogels die tegen de uitgestrekte lucht op snorren leken. Terwijl ik aan het project werkte, evolueerde het idee en werd het meer locatiespecifiek. Ik begon vragen te stellen over de ruimte en de verbinding ervan met mijn verhalen. Ik kijk ook naar wat vliegende objecten symbolisch voor mij betekenen. Dit leidde tot het schrijven van een gedicht/raadsel, dat als basis zal dienen voor The Wall:
Een lucht de lucht maken
Een land het land maken
Wat reist er tussen hen
Wat verbindt ze
Vogels, vliegers, ballonnen
Vliegtuigen, wolken, satellieten
Neerstortende sterren
Waardoor we ooit wensten
Zullen opnieuw worden geplaatst
Het idee is om een kunstwerk te maken vanuit een poëtische, minimalistische en schilderachtige esthetiek. Hoewel ik normaliter acrylverf op canvas gebruik, vind ik het ook belangrijk om materialen te selecteren die aansluiten bij mijn visie en de locatie en het concept compleet maken. Daarom heb ik meer materialen verkend. Op dit moment gebruik ik mule-katoen, acrylverf en tape. Dat kan een ongebruikelijke combinatie zijn, maar ik heb deze materialen gekozen vanwege hun lichtheid, elegantie en tijdelijkheid.
Op aanraden van coach Aimée Terburg ben ik het project begonnen door de muur en de omliggende ruimte aandachtig te observeren. Ik heb de muur aangeraakt, vanuit verschillende hoeken bekeken en mij ermee verbonden.
Schetsen en schrijven speelden ook een belangrijke rol, waardoor ik eigenaar kon worden van de ruimte en die kon benaderen alsof het mijn studio was. De technische details en uitvoerberekeningen kwamen later in het proces.
Mijn grootste werk tot nu toe is Flying Moustache. Het is 150 x 200 cm. Tot nu toe heb ik nog niets groter dan drie meter geïnstalleerd.
Schilderen omvat een zekere mate van spontaniteit en je instinct volgen. Daarom zal ik het experiment eerst moeten ondergaan om te kunnen oordelen of het succesvol was. Ik hoop dat dit experiment blijk zal geven van mijn durf en ontwikkeling.