Naar inhoud

Hier een cookie tekst met verwijzing naar de cookies pagina.

Interview met Olivia D'Cruz & Marina Sulima: "We zijn het aan toekomstige generaties verschuldigd om voor ons milieu te zorgen."

Het schuinstaande Tschumipaviljoen weerspiegelt de komende maanden de instabiele grond van de gasgeboorde provincie Groningen. De installatie, die bestaat uit handgestikte gordijnen en gigantische textielpoppen, is gemaakt door Olivia D’Cruz (Goa, India, 1996) en Marina Sulima (Moldavië, 1996). Het project is een samenwerking tussen Noorderlicht en Kunstpunt.

“Onze gezamenlijke werkzaamheden zijn een kruising van al onze interesses, met een focus op ecologie en landschap. De afgelopen jaren hebben we samen met Noorderlicht gewerkt met het onderwerp extractie waarbij fossiele grondstoffen aan de aarde worden onttrokken. We maakten het werk In The Courtroom with Rocks, waarin we parallellen trokken met de problematische mijnbouw in Groningen en gebieden elders in de wereld (bijvoorbeeld in Indonesië en India). Het werk in het Tschumipaviljoen is een vervolg op dit project. Het is gebaseerd op het idee van intergenerationele gelijkheid, hoe we het aan de toekomstige generaties verschuldigd zijn om voor ons milieu te zorgen. We gebruiken gigantische textielpoppen om toekomstige generaties te representeren, die door het platteland van Groningen zullen zwerven, voordat ze stoppen bij het Tschumipaviljoen."

"De installatie bestaat uit 26 met de hand gestikte gordijnen die lijken op het interieur van een huis, de grote textielpoppen en QR-codes linken naar verhalen geschreven door Fynn van der Ziel (Groningen, 1996). Deze verhalen vertellen onder andere het verhaal van de poppen en hoe ze hier terecht zijn gekomen. De vloer van het paviljoen is open, zodat de wind vrij spel heeft met de installatie. We gebruikten tweedehands textiel om de poppen te vullen. Het mooie is, we zijn opgeleid tot illustrator en nu ‘tekenen’ we met textiel op textiel. Onze naaimachines zijn onze potloden geworden.”