Hier een cookie tekst met verwijzing naar de cookies pagina.
Het carrièrepad van een kunstenaar is veel minder rechttoe rechtaan dan veel mensen denken. Er zijn er veel met een zeer diverse en onverwachte beroeps- of opleidingsachtergrond, wat een van de redenen is dat de kunstscène zo interessant is. We spraken met Radina Kordova (Varna (Bulgarije), 1994) in haar studio over haar verleden en haar kunstpraktijk.
“Ik kwam naar Nederland om te studeren omdat ik op zoek was naar een manier om mezelf creatief te ontwikkelen. Ik was eerder in Nederland geweest en ik genoot genoeg van de sfeer om me daadwerkelijk aan te melden voor de kunstacademie. Door me in te schrijven voor de opleiding Beeldende Kunst aan Academie Minerva veranderde mijn leven compleet. Voordat ik aan de opleiding begon was ik een onbewerkt stuk klei met een achtergrond in professioneel basketbal en industrieel ontwerpen, die mij geen van beide de creatieve inbreng gaven waar ik naar verlangde. De opleiding Fine Art op Minerva gaf me een toolkit waarmee ik mezelf leerde kennen. Het was ook bij Minerva dat ik geïnteresseerd raakte in productie en curatie. Ik vind het leuk om anderen te helpen en met mensen te praten over hun werk, iets wat ik nog elke dag doe. In zekere zin is dit voor mij vergelijkbaar met beeldhouwen en installeren, in die zin dat je dingen in elkaar zet en zodoende dingen laat gebeuren.
Na mijn afstuderen in 2019 probeerde ik erachter te komen hoe alles in de kunstwereld werkt en tegelijkertijd raakte ik geïnteresseerd in duurzaamheid en ecologie. Ik realiseerde me dat ik veel verschillende materialen gebruikte voor mijn installaties en daarmee hielp bij het creëren van veel afval. In een poging om mijn impact op het milieu te verminderen, begon ik met geluid te werken, terwijl ik ook oud materiaal van eerdere werken verkleinde en hergebruikte. Ik heb geen muzikale achtergrond, dus ik benader geluid heel intuïtief met een sculpturale houding. Geluid is een niet-tastbaar materiaal, maar ik kan de soundscape nog steeds vormgeven, in lagen aanbrengen en uitrekken op een manier die lijkt op het maken van een sculptuur. Ondertussen ben ik tijdens het begin van de pandemie ook betrokken bij de organisatie van een online tentoonstellingsruimte genaamd Homescreen. Er waren veel onderwerpen die ik tijdens mijn bachelorstudie niet behandelde, en ik besefte al snel dat ik wat tijd wilde hebben om nieuwe dingen te ontdekken en meer inzicht te krijgen in mijn eigen artistieke praktijk. Dus schreef ik me in voor het MADtech-masterprogramma aan het Frank Mohr Institute om aan dit alles te werken.
In mijn werk wil ik onder andere technologie, geluid, video, 3D-graphics, 3D-software, installaties, ecologie, vertelling, en het vertellen van verhalen, combineren in een supervolle, dichte mix van performance, installatie en productie. Ik probeer sferen te creëren die zijn geïnspireerd door eco-punk-attitudes. Daarnaast ben ik op zoek naar een sweet spot waar technologie me inspireert en me ermee laat werken, en waar ook magische essentie, het fenomeen eco witch en feminisme een rol spelen. Mijn werk varieert van performances, waarin ik mijn gedachten kan uitschreeuwen, tot installaties of omgevingen waar mensen hun eigen gedachten kunnen hebben en hun eigen conclusies kunnen trekken. Momenteel werk ik aan een performance, waarvan delen zijn getoond bij galerie SIGN, die een zeer dystopische, bijna sinistere sound heeft. Ik ervaar de wereld op een vergelijkbare manier, maar in mijn werk zoek ik graag naar manieren waarop we vooruit kunnen kijken en mensen hoop en een gevoel van optimisme kunnen geven. Het gevoel van hoop in mijn werk komt, denk ik, door activistische vertelling, punkattitudes, watermetaforen en rituelen. Ik denk dat we als samenleving een transformatie moeten ondergaan als we dingen willen veranderen, en de enige manier waarop ik me kan voorstellen dat dit zou gebeuren, is als er iets echt apocalyptisch zou gebeuren. Zelfs de pandemie veranderde niets wezenlijks, alles ging heel snel terug naar het oude. Toch sta ik nog steeds volledig achter verandering, solidariteit en symbiotische relaties tussen natuur en technologie en dit is wat ik wil uitdrukken in mijn werk.”