Waar gaat jouw kunstpraktijk over en wat is de trigger voor jou om een nieuw werk te maken?
“In mijn kunstpraktijk werk ik in het spanningsveld tussen historische contexten en invloeden die een kracht uitoefenen op het lichaam en daarin hun sporen achterlaten. Als gevolg van een langdurig ziek-zijn ontwikkelde ik het hyperesthetisch-emotioneel syndroom (HES), wat inhoudt dat ik een lichamelijke gevoeligheid heb voor plekken met een turbulente of gewelddadige geschiedenis. Op deze locaties kan ik duizelig worden, beginnen te rillen of zelfs flauwvallen. Een ervaring als deze is voor mij de trigger om een onderzoek te beginnen naar de geschiedenis van zo’n locatie. Dit onderzoek vormt de basislaag voor een nieuw kunstwerk. Mijn lichaam functioneert zodoende als een kunstzinnig kompas in mijn werkproces.”
Hoe zou jij jouw werken beschrijven?
“Mijn tekeningen neigen naar het abstracte en kunnen wat raadselachtig overkomen, maar in feite maak ik een inventarisatie van tekens die zich in mijn eigen lichaam openbaren. Al onderzoekend probeer ik deze een betekenis te geven. Ik gebruik allerlei materialen; potlood, acrylverf, fotoprints en pemba doti (een witte klei). Ik bouw mijn tekeningen in lagen op en ik gebruik vaak mensfiguren als basis waarin al die lagen zich manifesteren. Mijn tekeningen zijn een wervelwind van allerlei soorten informatie. Ik wil dat ze zich uiteindelijk net als een aura gedragen en op die manier binnen één beeld kunnen verhalen over dingen als karakter, historie en spiritualiteit. Mijn sociale sculpturen gebruiken een beeldtaal die vaak makkelijker te waarderen is zonder dat het extra uitleg nodig heeft. Ik duid deze werken aan als sociale sculpturen omdat de beelden vooral gaan over de relaties en gedragingen van mensen onderling. Ik wil dat we leren van de geschiedenis en dat we hier constructief over nadenken, anders zal het onze collectieve ondergang worden.”
Hoe ben je je momenteel aan het voorbereiden voor Noorderzon en wat houdt het talentprogramma Noorderzon ART in?
“Ieder jaar wordt een kunstenaar geselecteerd die de kans krijgt om een werk in de publieke ruimte op het Noorderzon Festival te maken. Hierbij wordt ik gaandeweg door Kunstpunt begeleid tot en met de realisatie van het kunstwerk. Ik mag een grote, tijdelijke installatie maken die ook na afloop van het festival op andere plekken kan worden ingezet. Voor elke stap in het ontwikkelingsproces is ongeveer een maand uitgetrokken. Momenteel zit ik nog in de beginfase waarin ik veel schetsen maak en onderzoek doe. Een van de thema’s voor deze opdracht was dat het onderwerp van het kunstwerk te maken zou kunnen hebben met de klimaatproblematiek, wat sowieso in mijn werk veel naar voren komt omdat ik in Winti geloof. Een van de basisprincipes van Winti is dat we geloven dat alles in de wereld een ziel heeft. Zodoende hebben we veel respect voor de natuur. Door deze zienswijze toe te passen in mijn leven en mijn werk is dit al snel iets wat tegen het westerse denken aan schuurt en het problematiseert.
Wat brengt een opdracht als deze jou als kunstenaar dat je normaal niet zou kunnen doen?
“Ik wil mensen een andere zienswijze meegeven met mijn werk. Op Noorderzon heb ik toegang tot een veel groter publiek dan je doorgaans kan verwachten op de opening van een expositie in een traditionele white cube-galerie. Daarbij is het dé kans voor mij om veel groter te werken. Normaal maak ik vrij kleine werken waarbij ik als kunstenaar inzet op visuele strategieën die een zuigende werking op de toeschouwer hebben. Nu kan ik dingen opblazen en echt overdrijven, wat een hele andere aantrekkingskracht heeft.”
Wat heb je nu zoal onderzocht?
“Ik heb een aantal plekken uitgekozen in het Noorderplantsoen die voor mij een persoonlijke betekenis hebben en deze gebruik ik als vertrekpunt voor mijn verdere onderzoek. Zo doe ik nu een historisch onderzoek in de Groninger Archieven en Beeldbank Groningen. Ik zoek naar de verbindingen tussen de geschiedenis en het heden en ik probeer een dialoog aan te gaan met de context waarin ik mij bevind. Mensen hebben het idee dat verbinden betekent dat je alleen naar de overeenkomsten kijkt, maar als je op die manier te werk gaat maak je alles al snel te homogeen. Individuele verhalen scheppen rijkdom en geven ons nieuwe inzichten en perspectieven op de wereld. Ik wil mensen ook niet overtuigen dat mijn perceptie de enige manier is om de wereld te zien, ik wil ze gewoon een alternatief laten zien. Het mooie aan het kunstenaarsschap is dat het mij ook zelf een nieuw kader heeft gegeven om de wereld om mij heen te zien. Dat geef ik mensen ook graag mee bij het beleven van mijn werk.”
De installatie van Faisel Saro is van 17 t/m 27 augustus 2023 te bezichtigen op het Noorderzon Festival.