Herken jij de 'verzamelaar' en 'het vraagteken'? We zetten 7 soorten museumbezoekers op een rij, waar je bijna niet omheen kunt. Plan een museumbezoek en spot ze alle zeven.
1. De audiotourzombies
Je ziet ze niet alleen in de typische horrorfilms, maar ook gewoon in musea: zombies! In het specifiek mensen die inténs rondlopen terwijl ze inténs luisteren naar de stem van de audiotour. Met als resultaat dat ze erbij lopen als onderdanen van het audiotourmannetje. Ze lopen je geheid nog eens van de sokken terwijl ze klakkeloos van nummer naar nummer paraderen zonder hun medebezoekers ook maar een blik waardig te gunnen.
Kenmerken: emotie- en humorloos, mond halfopenstaand, gewapend met oordopjes en geen oog voor andere mensen.
2. De bankhangers
Dit type is smekend meegenomen naar het museum door een kunstminnende partner, vriend of tante, maar heeft zelf geen enkele interesse in de kunsten. De bankhanger beschikt wel over een getraind oog voor comfortabele zitplaatsen. Daar tref je dit type dan ook op aan, wachtend tot de metgezellen eindelijk wat stappen zetten richting de uitgang. Beetje hangen, chillen en af en toe een geeuw van desinteresse. Dit type geeft geen zier om het culturele belang, maar is wel zo vriendelijk mee te gaan als gezelschap (voor zover je het gezelschap kan noemen).
Kenmerken: zoekend naar zitplaatsen of al zittend op hun gat, geeuwend, soms half slapend en starend naar de meest willekeurige dingen in de zaal.
3. Knuffelaars of aura-invaders
Je bent ze vast wel eens tegengekomen, museumbezoekers die niet lijken te komen voor de kunst maar om eens heerlijk menselijk contact op te doen. Sta je net een werk te bewonderen, staat er iemand naast je die stap voor stap steeds dichterbij komt. Er bestaat niet voor niets zoiets als ‘personal space’, maar daar trekt de knuffelaar zich niets van aan. Hoe dichterbij hoe beter, misschien voor de kunst, misschien voor het menselijk contact. Wie zal het zeggen.
Kenmerken: maakt stiekeme stappen richting medebezoekers en lijkt meer behoefte aan een knuffel dan aan kunst te hebben.
4. Verzamelaars
Met verzamelaars bedoelen we niet zozeer mensen die graag kúnst verzamelen, maar fóto's van kunst. Of beter nog foto's van zichzelf met kunst. Kijken doen ze door de camera. Een fotootje hier en een fotootje daar, zolang de sociale platformen maar up-to-date staan van het wonderlijke bezoek aan een museum. Helaas hebben ze over de kunst aan het eind van de dag niks te vertellen. Met een beetje pech wordt je tig keer gevraagd of je een foto wil maken van de verzamelaar voor een kunstwerk dat ze alleen hebben beoordeeld op hoe achtergrondwaardig het is.
Kenmerken: nooit zonder telefoon of camera in de hand of erger… een selfiestick.
5. De kunstkoters
Er zijn genoeg redenen om kinderen kunst en cultuur bij te brengen en het gebruikelijke schoolreisje hoort daar natuurlijk bij, maar dit is niet altijd in het voordeel van de rest van de museumbezoekers. Zoals algemeen bekend zijn kinderen niet altijd even gemakkelijk onder controle te houden en zeker niet als ze geen enkele interesse hebben in de vele informatieve onderdelen van een museum. Rondrennen, schreeuwen, andere bezoekers omverlopen; daar is niet iedereen even enthousiast over. En laten we eerlijk zijn: er is maar een handvol kinderen dat echt niet kan wáchten om alle informatie in zich op te nemen terwijl ze rustig achter de tourguide aan lopen. Tip: denk terug aan de tijd dat je zelf een kind was.
Kenmerken: ze komen met velen en je hoort ze van verre aankomen, gevolgd door een bijna overspannen begeleider.
6. Artistieke brillen
Niet dat ze altijd een artistieke bril dragen, hoewel dat vaak het geval is, maar dit type denkt alles te weten over kunst en vertelt alles vol overgave. Of ze nou echt veel kennis hebben of gewoon graag de genie uithangen, de artistieke brillen gooien het ene feitje naar het andere naar je hoofd. Geen informatiebordjes nodig dus, hoewel oordopjes bij dit type niet al te overbodig zou zijn.
Kernmerken: artistieke bril of uiterlijk in het algemeen, belangrijke houding (vingers over de kin strijkend), klepperende stem, vaak vergezeld door een nederige luisteraar.
7. Het vraagteken
Wanneer het om kunst gaat en in het bijzonder moderne of abstracte kunst, worden er veel emoties opgeroepen bij bezoekers. Je hoort velen lachen, gieren en brullen, maar heb je de vraagtekens ook wel eens gezien? Het vraagteken heeft in principe niet goed door dat hij zich in een museum bevindt. In het hoofd van het vraagteken hoor je ook alleen een constante huh? Of het nou is omdat ze nog nooit in een museum zijn geweest of omdat de kunst nogal wat verbazing oproept, het vraagteken voelt zich overduidelijk niet op zijn plek, wat zich uit in hoog opgetrokken wenkbrauwen en een voorzichtig loopje.
Kenmerken: twijfelachtig loopje, lijkt geen richtingsgevoel te hebben, wenkbrauwen hoog opgetrokken en op zoek naar een verklaring voor alles wat hij tegenkomt.