Monsieur jaune
Over deze activiteit.
Roland Orépük (Parijs, 23 juli 1950 – aldaar, 28 november 2023) was een Frans kunstschilder en grafisch ontwerper.
Roland Orépük werd geboren in Briançon op 23 juli 19501 allochtone ouders. Zijn vader, Pools, werd geboren in Brest-Litovsk. Zijn moeder, Duitse, werd in maart geboren (Baden-Württemberg).
Al op zeer jonge leeftijd ontwikkelde hij een passie voor tekenen en reproduceerde hij de personages uit de strips van het Belgische weekblad Robbedoes. Als tiener ontdekte hij de schilderkunst, die hij als autodidactisch kunstenaar verkende. Later leerde hij graveren door de cursussen van Jean-Marie Estèbe te volgen als gratis auditor aan de École supérieure d'art de Grenoble (1977-1980).
Tekenaar, karikaturist, grafisch ontwerper, Roland Orépük beheerst vele tekentechnieken. Het was op deze gebieden dat hij zijn professionele activiteit uitoefende, eerst in een ontwerpbureau tot 1979, daarna door zijn eigen structuur te creëren. Tegelijkertijd ontwikkelde hij zijn geschilderde werk en zette hij zich in voor de hedendaagse kunst in Grenoble.
Als schilder stelde Roland Orépük zich open voor abstractie door Max Bill te ontdekken, aan wie het Musée de Grenoble in 1969 een monografische tentoonstelling wijdde. Maar het waren Kazimir Malevich en de ontdekking van de Russische avant-garde in Lugano in 1988 die zijn toewijding aan wat hij reductieve kunst noemde, bepaalden. Zijn eerste solotentoonstelling had hij in 1977 in Grenoble met de steun van het Regionaal Comité voor Hedendaagse Kunst (CRAC).
Hij was lid van de Union of Plastic Arts (UAP), die in 1979 het Regionaal Comité voor Hedendaagse Kunst (CRAC) werd. Hij richtte de groep "Fin de série" (1981-1986) op met Daniel Canato, Charles Payan, Christine Coblentz en Denis Ruggieri, en vervolgens de groep RADICAL (1987-1997) met Bernard Béraud en Charles Payan.
Roland Orépük werd in 1989 lid van Réalités Nouvelles en lid van het comité van 20073 tot 2021. Hij draagt bij aan het collaboratieve en participatieve kunstcentrum "Abstract Project" dat voortkomt uit Réalités Nouvelles. In 2020 schreef hij het voorwoord van de catalogus "Geel" (2020).
In 2011 richtte Roland Orépük de "Internationale Biënnale van Niet-Objectieve Kunst" op in Pont-de-Claix, in de Grands Moulins de Villancourt. De catalogus van de Biënnale wordt ingeleid door Petra Bungert. Het concept werd in 2019 opgepakt door Billy Gruner in Sydney, Australië. Satelliet Biënnales worden gecreëerd parallel aan de 6e Biënnale, die de tiende verjaardag markeert.
Roland Orépük naît à Briançon le 23 juillet 19501 de parents immigrés. Son père, polonais, est né à Brest-Litovsk. Sa mère, allemande, est née à March (Bade-Wurtemberg).
Très jeune, il se passionne pour le dessin, reproduisant les personnages des bandes dessinées de l’hebdomadaire belge Spirou. Adolescent, il découvre la peinture qu’il explore en autodidacte. Plus tard, il apprend la gravure en suivant en auditeur libre les cours de Jean-Marie Estèbe à l’École supérieure d'art de Grenoble (1977-1980).
Dessinateur-projeteur, caricaturiste, graphiste, Roland Orépük maîtrise de nombreuses techniques de dessin. C’est dans ces domaines qu’il exerce son activité professionnelle, d'abord dans un bureau d'étude jusque 1979, puis en créant sa propre structure. Il développe parallèlement son œuvre peint et s'engage pour l’art contemporain à Grenoble.
Peintre, Roland Orépük s’ouvre à l’abstraction en découvrant Max Bill, à qui le musée de Grenoble consacre une exposition monographique en 1969. Mais c’est Kasimir Malevitch et la découverte à Lugano, en 1988, de l’avant-garde russe qui déterminent son engagement dans ce qu’il nomme l’art réductif2. Il réalise sa première exposition individuelle, en 1977 à Grenoble avec le soutien du Comité Régional d’Art Contemporain (CRAC).
Il est membre de l’Union des Arts plastiques (UAP) qui devient le Comité régional d’art contemporain (CRAC) en 1979. Il fonde le groupe « Fin de série » (1981-1986) avec Daniel Canato, Charles Payan, Christine Coblentz et Denis Ruggieri, puis le groupe RADICAL (1987-1997) avec Bernard Béraud et Charles Payan.
Roland Orépük devient sociétaire de Réalités Nouvelles en 1989, membre du comité de 20073 à 2021. Il contribue au Centre d’art collaboratif et participatif « Abstract Project » qui émane de Réalités Nouvelles. Il rédige en 2020 la préface du catalogue « Jaune » (2020).
En 2011, Roland Orépük fonde à Pont-de-Claix, aux Grands moulins de Villancourt, la « Biennale internationale d'art non objectif ». Le catalogue de la Biennale est préfacée par Petra Bungert. Le concept est repris par Billy Gruner à Sydney, Australie, en 2019. Des Biennales satellites sont créées en parallèle de la 6ème Biennale qui marque le dixième anniversaire.
Studio of Wilma Vissers.
info@wilmavissers.com
0031628718558
Locatie.
De Portiersloge
Haddingestraat 26
www.wilmavissers.com