LONGINGS: Muzammil Hussain, Dakota Magdalena Mokhammad, Jaasir Linger, Sofiia Dubyna, Muyang Teng, István Hutter, Siomara Ratna van Bochove, Sam Zanardo

Over deze activiteit.

SIGN presenteert: Longings  van 24 januari  t/m 23 februari 2025
Co-curator: Aura Baltrušaitytė
Opening: vrijdag 24 januari om 17:00
 uur. Met soto, Javaans-Surinaamse soep!

“Een diep gevoel dat zich beweegt tussen het tastbare en het ontastbare, een hunkering dat in ons hart weerklinkt, is verlangen (‘longing’). Dit gevoel is een onontkoombaar onderdeel van ons dagelijks leven, verweven door de structuur van ons bestaan en raakt ons allemaal…”

De nieuwe murale constellaties van Muzammil Hussain, Dakota Magdalena Mokhammad, Jaasir Linger en Sofiia Dubyna en daarmee geassocieerde videowerken van Muyang Teng, István Hutter, Siomara Ratna van Bochove en Sam Zanardo zijn dan te zien! 
Dit project is tot stand gekomen in samenwerking met co-curator: Aura Baltrušaitytė (master Art History & Curatorial Studies, Rijksuniversiteit Groningen).

Kunstenaars
Dakota Magdalena Mokhammad & István Hutter
Dakota Magdalena Mokhammad is een nomade van vele werelden. Geboren uit het bloed van een Russische moeder en een Afghaanse vader zijn haar wortels gedrenkt in de eeuwige steppen van Kazachstan, waar de geest zich distantieert van de gegeven gender. Op twaalfjarige leeftijd stak zij de grenzen over naar Nederland. De werken van Dakota Magdalena Mokhammad drukken een diep verlangen uit naar identiteit en verbondenheid, puttend uit haar multiculturele wortels, en dagen traditionele gender representaties uit. Door haar onderzoek naar vrouwelijkheid probeert ze persoonlijke verhalen terug te winnen, waarbij ze ‘het menselijk lichaam en de grenzeloze complexiteit van de ziel’ viert. Bij SIGN presenteert zij haar nieuwe wandtextiel “Through the Body I Remember”.
De intieme reis van Mokhammad kruist de video-installatie Disquiet van István Hutter, die de zorgen van het hedendaagse leven en de absurditeiten van sociale media onderzoekt. Hutters drieluik presenteert een veelheid aan verhalende combinaties die menselijke kerninstincten weerspiegelen, zoals voortplanting, sociale verbondenheid en zelfbehoud. Hutter’s commentaar op moderne absurditeit, creëert in combinatie met Dakota’s verkenning van vrouwelijkheid en zelfontdekking een rijke dialoog over het menselijke verlangen naar verbinding en de complexiteit van identiteit in een steeds meer gefragmenteerde wereld.
Dakota Magdalena Mokhammad is in 2024 afgestudeerd aan de Academie St. Joost, Den Bosch. István Hutter is in 2023 afgestudeerd aan MA Fine Arts – HKU University of the Arts, Utrecht.

Jaasir Linger & Siomara Ratna van Bochove
De nieuwe installatie ‘Ingo op’a liba’ (Surinaams Sranantongo voor ‘de inheemse winti opent de rivier’) van Jaasir Linger is een eerbetoon aan de Surinaamse Ingi Winti en bestaat uit materialen die worden gebruikt in rituelen in de traditionele Afro-Surinaamse Winti religie. Zo is de witte ‘pembadoti’ (kaolien) een middel dat in bijna elk Winti ritueel wordt gebruikt. De Winti spiritualiteit en cultuur staat centraal in Linger’s artistieke praktijk en leven, en al zijn kunstwerken bevatten elementen en symboliek uit Winti. Winti is ten tijde van de transatlantische slavernij ontstaan op de plantages van de voormalige Nederlandse kolonie Suriname, waar West-Afrikaanse tot slaaf gemaakten (Linger’s voorouders) onder erbarmelijke omstandigheden dwangarbeid moesten verrichten. De Nederlandse koloniale overheid had Winti tot 1971 per wet verboden en bestempeld als afgoderij. Daarnaast werden Winti-belijders door de kerk gestigmatiseerd als duivel vereerders. 54 jaar geleden zou Jaasir Linger de gevangenis in moeten voor zijn kunstwerken. Door middel van zijn kunst probeert Linger Winti juist op een positieve manier de wereld in te brengen, als tegenwicht tegen de nog altijd bestaande negatieve beeldvorming van Winti gecreëerd door de voormalige Nederlandse koloniale overheid en christelijke kerk. Met zijn kunst probeert Linger bij te dragen aan het behoud, de overdracht en rehabilitatie van het Winti erfgoed.

Bij dit kunstwerk hoort de film ‘The Water Brought Us’ van kunstenaar Siomara Ratna van Bochove. Deze film onderzoekt de koloniale geschiedenis, slavernij en gedwongen migratie, met name in de regio’s tussen Suriname, Afrika, Indonesië en Nederland. De film belicht het koloniale verleden en de gedwongen migratie en reikt verder dan het gruwelijke verhaal van de slavernij. Het bevraagt een andere kant ervan: hoe voelden mensen zich in die tijd; zagen zij een hoopvolle toekomst in het onbekende dat gedwongen migranten te wachten stond? Van Bochove’s presentatie bevat ook een soundscape en zine om de erfenis van de transatlantische slavernij beter te begrijpen. Jaasir’s Ingi op’a liba samen met The Water Brought Us overbrugt de voormalige kolonie met het vasteland, combineert geschiedenissen en onthult een verlangen naar identiteit en verbinding.
Jaasir Linger en Siomara Ratna van Bochove zijn in 2023 afgestudeerd aan Master of Arts, Blacker Blackness – Sandberg Instituut, Amsterdam

Sofiia Dubyna & Sam Zanardo
De schilderijen van Sofiia Dubyna verkennen de grens tussen onschuldige bewondering en morele ambiguïteit in persoonlijke relaties. Ze maakt portretten met de make-up van vrienden (objecten die hun DNA bevatten) als een manier om ze ‘dichtbij te houden’, wat als zowel teder als verontrustend bezitterig kan worden gezien. Haar werken bevatten vaak naaktheid en fetisjeren haar modellen, die zich niet bewust zijn van hun betrokkenheid, tot de portretten worden onthuld. Deze benadering, die grenst aan obsessie, duikt in de complexiteit van vriendschap en intimiteit. Ook in de serie ‘Exploring the Interaction Between Close Individuals Through Observational Distance‘ ervaart Sofiia zichzelf als een secundaire persoonlijkheid, iemand die kan observeren en toch ongezien blijft. Zij wil de innerlijke verlangens en instincten van de afgebeelde modellen, die zich vroeg of laat onvermijdelijk openbaren, ‘weer tot leven wekken’.

De film installatie ‘An ancestral image of blood’, but also a face van Sam Zanardo ontvouwt zich over zeven schermen die in de ruimte van SIGN zijn gerangschikt door middel van een choreografische en ritmische benadering. Kijkers worden uitgenodigd om tussen de beelden te navigeren, waardoor meerdere onderlinge relaties tussen geluiden en beelden ontstaan. Elke keer ontvouwt zich een nieuw verhaal. Diens werk verkent zo verschillende verhaallijnen waarbij uiteenlopende maar onderling verbonden fragmenten samenkomen. Het lichaam is vaak het uitgangspunt in Zanardo’s werk: het roept vragen op over identiteit, geslacht en seksualiteit. Het is een dynamisch gegeven en belichaamt de tegenstellingen van pijn, plezier en transformatie, in relatie tot de heiligheid van het alledaagse, en de verwikkelingen ervan met de hedendaagse technologie en de samenleving. Geïnspireerd op het onderzoek van filosofe/activiste Simone Weil over heiligheid en toewijding en van filosoof en curator Paul Preciado over identiteitspolitiek.
Sofiia Dubyna is in 2023 afgestudeerd aan Bachelor in Fine Art, AKI ArtEZ Academy for Art and Design, en is momenteel tweedejaars student aan Master Painting, Frank Mohr Instituut, Groningen. Sam Zanardo is in 2024 afgestudeerd aan ArtEZ BEAR (Basis for Experiment, Art and Research), Arnhem.

Muzammil Hussain & Muyang Teng
Muzammil Hussain combineert dierlijke kwaliteiten en silhouetten met menselijke eigenschappen en alledaagse voorwerpen om thema’s als identiteit en bestaan te onderzoeken. Hij ziet dieren als een universele taal – toegankelijk voor alle geslachten, leeftijden en nationaliteiten – om mens-dier-hybriden te creëeren. Door alledaagse scenario’s, geïnspireerd door de populaire cultuur, te combineren met dierlijke beelden bieden de geschilderde figuren van Hussain een gelaagd commentaar op identiteit en de menselijke ervaring. In zijn nieuwe werk The Half; spiegels met bidsprinkhanen, reflecteert hij letterlijk dit gegeven, direct naar de beschouwer.

Als aanvulling op deze verkenningen breidt Muyang Teng’s video ‘Octopus in Drag’ het concept van hybriditeit uit en presenteert het door middel van bewegende beelden die vaste ideeën van identiteit uitdagen. De hybriden van beide kunstenaars zijn geïnspireerd door de populaire cultuur die de mens omringt: de hybriden van Hussain zijn doordrenkt met hiphop-esthetiek, terwijl Teng’s mythische kat/octopus wezen inspiratie haalt uit vogue en queerness. De kern van deze film wordt gevormd door vloeiende beelden die op zoek gaan naar nieuwe vormen van identiteit en bestaan die verder gaan dan binaire categorieën.
Muzammil Hussain is in 2024 afgestudeerd aan Master Painting, Frank Mohr Instituut, Groningen. Muyang Teng is in 2024 afgestudeerd aan het Lens Based Department, Piet Zwart Instituut, Rotterdam.

SIGN.

SIGN is een levendige en experimentele projectruimte voor actuele interdisciplinaire kunst op nationaal niveau. Zij biedt jonge kunstenaars een podium voor verdere profilering, ontwikkeling en intensivering van hun kunstenaarschap. Daarbij wordt nieuw werk geïnitieerd in bijzondere contexten en wordt de nodige reflectie gegeven. Presentaties zijn er in SIGN, op allerlei locaties, en in openbare ruimte met een variatie aan omstandigheden, invalshoeken, disciplines.

SIGN wordt ondersteund door Mondriaan Fonds Kunstpodium Basis 2021-2022 en ook voor de periode 2023-2024 

Locatie.

SIGN
Winschoterkade 10
9711 EA Groningen
tel 050-3132651
www.sign2.nl